ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ
ทำพลาดถึงเวลาก็ต้องกล้ารับ
ที่เห็นเธอไม่สำคัญต้องขอโทษครับ
ที่ฉีกใจเธอกระจายเหมือนกระดาษ
ไล่เธอขึ้นกระสวยให้ไปตายกลางอวกาศ
ด้วยความชะล่าใจ
เหลิงว่าเธอรักคิดว่าคงไม่กล้าไป
สุดท้ายเป็นยังไง
เธอหอบใจที่บอบช้ำหายลับไปแสนไกล
ตอนเด็กเขาห้ามเล่นกับไฟ
มีคนรักเขาห้ามเล่นกับใจ
ความรู้สึกมันบอบบางเหมือนเส้นใย
ถ้าไปเล่นไม่ระวังจนมันพังก็ไม่ต้องโทษใคร
และฉันประเมินเธอต่ำไป
ถ้าคนมันหมดใจไม่ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้
สุดท้ายกลายเป็นฉันที่ร้องให้
อวกาศที่เคยไล่เธออาจจะไปจริงๆ ก็ได้
ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ
ว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ
ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ
ว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ
ทำพลาดถึงเวลาก็ต้องกล้ารับ
รู้ว่ารักเมื่อสายไปต้องขอโทษครับ
วอนเถอะ วอนเถอะ วอน ให้กลับมา
วอนเถอะ วอนเถอะ วอน อย่าจากลา
มีคนดีอยู่ตรงหน้าเหมือนมีเพชรอยู่ในมือ
แต่โยนทิ้งเข้าพรงหญ้า
ตอนนี้เพิ่งเห็นค่า
ขอโทษยังไงให้ได้ยินหรือต้องบินไปนาซ่า
เธอช่วยกลับมากอดฉันที Oh baby
ปิดตาลงเมื่อไหร่ก็เจอฝันร้ายละ Baby
มองอะไรที่ผ่านเข้ามา มีหน้าเธอ Baby
คิดถึง แต่ก็ Kiss แค่หน้าจอเท่านั้น
ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ
ว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ
(วอนเธอ กลับมา)
รู้ไหมว่า มีคนรอเธอ
(ตรงนี้)
ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ
ว่าตอนนี้รักเพียง
ยามเธอจากไปครานั้น (ยามเธอจากไปครานั้น)
รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร (เธอจะรู้ไหม ว่าฉันนั้นเป็นยังไง)
วอนเธอกลับมารักใหม่ (วอนเถอะ วอนเถอะ วอน เธอกลับมา)
เพราะเพิ่งเข้าใจ ว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ